مشوشیات

+ قبل کنکور به خودم گفتم که خیلی چیزا راجع توپاک بخونم . اما الان که رفتم سراغش احساس میکنم دیگه دلم نمیخواد چیزی بدونم و میخوام بذارمش کنار . اولین دلیلم پیج های طرفداریشه که حتی خودشون هم باهم مشکل دارند و هرکسی یه چیزی میگه و یکی حرف اون یکی رو رد میکنه (هرچند طرفدرا منبع خوبی برای شناختن یک آرتیست و افکارش نیست ولی خب فعلا مجبورم ) .هرکدومشون اون چیزی که میخوان و از حرفا و آهنگ هاش بیرون میکشن . دلیل دومش هم ایلومیناتیه که هرکس یه چیزی راجبش میگه و من ترجیح میدم کاری به کارش نداشته باشم و به قول دوستی بیخیال از موزیک لذت ببر . دلیل آخر هم فیلمیه که راجبش ساختن. قبل این فیلم من ازش یه قهرمان کامل ساخته بودم که احساس میکنم یکم فروریخته . کلا هالبوود کارش خراب کردن ذهنیت هاست انگار :دی

ولی خب باید یادبگیریم از هیچکس اسطوره نسازیم چون هیچکس کامل نیست . اگر کسی به نظرتون کامل اومد یا اشکال از نگاه شماست یا اون طرف خودشو خیلی سانسور کرده .

البته فیلمش سعی کرده واقعیت ظلم به سیاه پوستان رو تقریبا واضح و عادلانه نشون بده .

+ میگه مسابقات دهه کرامته ،تیم بدیم ؟ من که به خاطر درد مچ پام رو زمین بند نیستم میگم حس من به این مسابقات شبیه حس ایران به جام جهانیه . همه خندید جز خودم که سرمو چرخوندم تا کسی اشکمو نبینه .

جلو مامانم جرات ندارم چیزی از درد بگم چون از بایکوت میترسم . جلو مربی هم سعی میکنم زیاد چیزی بروز ندم چون بازم از بازی نکردن میترسم .

فقط یه باند میپیچم دورش و اینجا ناله میکنم .