دال عین الف

چند روز پیش به شدت ناامید و نگران بودم از اینکه از این به بعد میتونم با این پا بازی کنم یا نه، شبها درد وحشتناکی رو تحمل میکردم، میترسیدم از اینکه به مامان بگم. حتی اشاره هم نمیکردم ،مامان بزرگم می‌گفت شکسته، اون یکی میگفت پیچ خورده، من چیزی نمیگفتم فقط رفتم اروم تو گوش خاله گفتم دعا میکنی؟! اونم گفت اره ولی به مامانت میگم. منم التماس که چیزی نگه . پام به طرز معجزه آسایی خوب شد ،یه ذره درد داره ولی در مقایسه با زمانی که نمیتونستم راه برم و نماز بخونم این عالیه. اصلا باورم نمیشه تا چند روز پیش حتی نمیتونستم حرکت کنم ولی امروز بازی کردم، گل زدم، تا تونستم دویدم. نمیدونم شما چه تصوری از این بعد زندگی من داریم اما میتونم به جرات بگم تو زندگیم هیچ‌وقت هیچ‌وقت هیچوقت چیزی رو به این اندازه و با این علاقه نخواستم....

گفتم دعا، من به دعای افراد در حق همدیگه به شدت اعتقاد دارم. هرچند دعای خود انسان هم بی تاثیر نیست ولی واسه ما آدم بدا زیاد دعای خودت گیرا نیست.

بیاید واسه فرشته دعا کنیم که بدون هیچ مشکل و سدی تو یه تیم درجه یک اروپایی لژیونر شه ،بیاید برای کیمیا علیزاده دعا کنیم به این ناکامی ها غلبه کنه و حقشو تو مسابقات آسیایی بگیره، بیاید برای محمد صلاح دعا کنیم که توپ طلا رو بگیره. بیاید یکم جدی تر دعا کنیم. 

دعا کنیم برای مردمی که شب وقتی سر به بالش میذارن مطمئن نیستن که فردا بیدار میشن یا نه. برای زلزله زده های عزیز و مظلوم مون برای هم کیش های جنگ زده مون، برای هموطنان مون که مشکلات زندگی نفس شون و بریده. بیاید برای هر انسان حق طلب و درست کاری دعا کنیم. آمین.