صلح و تو خونه ی شما پیدا کردم آقا.

تو مشهد که بودیم یه حس فوق نابی داشتم از دیدن و بودن در کنار تمام قومیت هایی ایرانی و عده ای از همسایه های عزیزمون اهل کشورهای همسایه. میخوام حالا یه روز مفصل راجبش بنویسم ولی کلا این که همه در کنار هم تو یه مکان جمع شدیم و با یه هدف مشخص بهم حس فوق العاده نابی میداد که البته بهترشو یه جای دیگه تجربه کردم .یه اجتماع خیلی بزرگتر. اونم جایی جز کربلا نیست. تو کربلا وقتی تو صفوف نماز جماعت میشینی ،گاهی نگاه میکنی میبینی کنارت یه عرب نشسته ،این یکی کنارت یه هندی، جلوت یه پاکستانی و. .. گاهی با انگلیسی دست و پا شکسته و عربی دست و پا شکسته تر با بعضی ها حرف میزدم و نمیتونم براتون توصیف کنم حالمو.  نمیتونممممم. فقط باید تجربه کرد.  در کنار هم بدون در نظر گرفتن ملیت ،رنگ پوست ،پول و موقعیت و... باز یه احتماع بزرگتر از اون برای شیعیان تو روز اربعین و برای مسلمان ها روزهای اعمال حج وجود داره که آرزو دارم تجریش کنم. ای کاش میشد مردم دنیا هم روزی از دست این شعار های سیاست مدار ها و روشن فکران و شبه روشن فکران دست بکشن و زیر یه پرچم متحد بایستند. ای کاش روزی همه مردم دنیا تجربه کنند. ای کاش هممون تجربه اش کنیم....