روز بازی

ذوق دارم با چاشنی اضطراب، شبیه روز اولی که قرار بود مدرسه رو تجربه کنم. اما تفاوتش با او حس اینه که اون، رفته رفته با گذر زمان کمرنگ میشد و گاهی جاشو به تنفر میداد ( از مدرسه)  اما این حس و این ذوق روز به روز بیشتر میشه. و امروز که روز مسابقه است به اوجش رسیده. ای کاش تو مدرسه به جای معانی ای که هیچ‌وقت به دردمون نخورد، بهمون یاد میدادن بریم دنبال آرزو هامون. شاید الان وضع ما و این کشور این شکلی نبود. 

القصه من حالا با پیرهن 8 افسانه ای خودم قراره چالش جدیدی رو شروع کنم که سالها رویاشو داشتم. 

یکم نوشته اون چیزی که میخواستم نشد، چون مضطربم، اما شما انرژی مثبت ها و دعاهاتون رو برام میفرستید نه؟؟