به هاله ی اشکِ روی چشمات قسم...

حتی با اینکه خیلی خوابم میاد. و حتی با اینکه ذهنم خیلی درگیره، ولی نمیتونم به این فکر نکنم چرا مردم دنیا اینطوری ان؟!  چرا ما اینقدر بازیچه ی ظاهر سازی ایم؟!  

نمیدونم میدونید یا نه، اما خاشقچیه خدا بیامرز یه سر و صدایی به پا کرد با مرگش که بیا و ببین. خدا بیامرزتش یه دنیا رو بیدار کرد ،رسای جمهور خیلی از کشور های جهان اول و پیشرفته و دموکراتِ همه چی تمام، فهمیدن که وای این سعودی عجب عوضی ایه ،چطور تونست واقعا یک انسان بالغ اونم یک خبرنگارِ منتقد رو بکشه؟!  پس چی شد دموکراسی؟!  پس چیشد انسانیت، وا مصیبتا. سعودی هم در جواب گفته ما هنوز حتی نوک انگشت هامونم به انسانی برخورد نکرده. 

اما خب این برای عزیزان قانع کننده نبود و از دیپلمات های دموکراتِ رده بالا تا رییس فیفا نتونستن این چالش ظاهر سازی رو رد کنند و همگی سعودی رو به خاطر قتل اون خدا بیامرز اوف کردن!  

چشمهای زیبای کودکان یمنی از جلوی چشمام کنار. نمیره وقتی که هیچکس، هیچکس اونارو حتی--- 

توییتر، بلاگ ها، سایت ها پر از تظاهر های تهوع آوری ان با نام انسانیت، درستی ،ضد نژاد پرستی، کوفت و ... 

این لعنتی ها هنوز برای واقعه ای  که بهانه ای شده برای بعضی که تجاوز کنند، قتل کنند، غارت کنند، عزاداری میکنند ( بکنند، ماهم برای انسان های بیگناه کشته شده عزاداری میکنیم...)  برای کشته شده هایی که خود متجاوز بودن عزاداری میکنند، برای خیلی ها که فقط خدا میدونه چه انسان هایی بودن عزاداری میکنند اما هیچکس مظلوم ترین های عالم رو نمیبینه، صدای خفه شده شون رو نمیشنوه.. شاید هیچکس اونها رو آدم حساب نمیکنه... 

بچه که بودم همیشه میگفتم یه روز یه جتِ نامرئی اختراع میکنم ،که توش موشک داره. اونوقت میرم تو اسمون از بالا قاتلای آدمهای بیگناه و پیدا میکنم و تک تک شونو میکشم. انتقام همه ی بچه های مظلوم و ازشون میگیرم. میدونید موقع این فکرا تو بچگی، تصویر کی تو ذهنم بود؟ ! همون پسرک فلسطینی که پشت پدرش، پناه گرفته بود،  و آدم کش های عوضی اونو جلوی پدرش پر پر میکنند. خداااااا 

بعدا : رفتم باز عکس محمد و دیدم و معلوم نیست کی خوابم ببره .شاید اصلا قبل اینکه خوابم ببره، این لعنتی وایساد و منو از این لجنزاری که اسمشو گذاشتن دنیا خلاص کرد...